Dag 8 Hoi An

Dag 8 Hoi An.
Het was weer vroeg dag, vandaag op het programma een fietstour van een dag, om te ontdekken hoe mensen leven van het land en de zee.
Onze gids stond keurig om 8 uur op ons te wachten, we hadden alles mee, voor de muggen en de zon.

De fietstour begon door het stadje Hoi An te fietsen, toen we aan het fietsen waren hoorde we kindergezang, we kwamen eerst langs een school voor kinderen die geen thuis hadden, en vervolgens langs de lagere school.
De gids vertelde dat zijn dochtertje op deze school zat.
Het was een prachtig en verterend gezicht, al die kinderen keurig in de rij, en zingen. Op een geven moment kregen de kinderen ons in de gaten, en het was toch wel heel interessant zo'n grote witte meneer, de jongens wilden al snel een high Five met mij, dat liep al snel uit de hand want dat wilde de hele school wel.

Gelukkig konden we ze nog wat geven, Therese had gehoord dat kinderen vooral op het platte land het fantastisch vinden om iets te krijgen, zij had dan ook ballonnen en kleine spelletjes meegenomen, de kinderen vonden het fantastisch, ze lachte en danste van plezier, Vietnam is mooi, interessant , cultureel, geschiedenis, heerlijk eten, maar dit was het mooiste van onze reis, want hier draait het toch allemaal om, kinderen blij te zien!

We vervolgde onze fietstocht door de rijstvelden, naar dorpje waar ongeveer 100 mensen woonde, die allemaal op een ecologische manier groentes verbouwde. We kregen uitleg van de boer, en jawel ook de jassen aan en we moesten meehelpen. We schoffelde, maakte geulen, die we moesten bedekken met zeewier, en planten diverse groenten.

Hup weer op de fiets, en de zon begon al lekker te branden, maar daar hadden we op de fiets geen last van. We kwamen aan in een dorpje wat leefde van de visvangst.
Voordat we het water opgingen dronken we wat op een terrasje van een ontzettende aardige heer, de gids vertelde dat wij vanmiddag bij hem en zijn vrouw gingen lunchen.

We stapte aan boor van een oude boot met een pruttelende dieselmotor, al pruttelend voerde wij weg, na een tijdje varen kwamen een klein vissersbootje tegen, zij lieten nog even zien hoe zij de netten uitgooide, even ook proberen, gebaarde zij, natuurlijk waarom niet. Het was best wel lastig.

De boot pruttelde weer verder, maar de rook uit de motor werd steeds maar dikker, tot op een geven moment het wel leek of de motor in brand stond.
Nu weten wij niet of dit ook zo was, maar het gepruttel stopten, de rook werd heftig, en we lagen stil tegen de rand van de rimboe. De kapitein trok zijn hemd aan en verdween in het Luik bij de motor. Wij hoorde gerommel,en zagen steeds meer motoronderdelen uit het Luik komen. Onze trip op deze boot was over.

We werden gehaald door een klein rond bootje, die lijkt op een kom, deze vorm stampt nog uit de tijd van de Fransen , wat hoe langer je boot was, hoe meer belasting je moest betalen.
We voeren met dit bootje de jungle in, prachtig , alleen maar de geluiden van de natuur.

Onze vaartocht zat erop, we gingen lunchen , bij die aardige heer en zijn vrouw. Voordat ik ging lunchen even naar het toilet, ik moest doorlopen door een steegje en kwam op een binnenplaatsje achter het huis, geen toilet. Een oude vrouw die op haar hurken de was zat te doen gebaarde dat ik naar binnen moest gaan, daar was de badkamer. Wel schoon maar toch anders

De lunch werd klaargemaakt door de heer en zijn vrouw, dit was in woord geweldig, wij hebben de hele reis heerlijk gegeten, maar dit was zo lekker, alles vers, ter plekke gemaakt, fantastische smaken, en we zaten heerlijk aan de waterkant in de zon. Wat wil een mens nog meer.

Na de lunch nog heerlijk gefietst. Aan eind van de dag kwamen wij erachter dat wij ons niet zo goed hadden ingesmeerd, dus beide best wel rooie neusjes.
Ach we hadden een dag gehad om nooit meer te vergeten.

Morgen vliegen we naar Ho Chi Minh